TT PACK 4 WHENUSAYCOOKIE

(c) @dearpaynie

ICON:

HEADER:

OR

ICON:

HEADER: 

BANNER:

 x5

BACKGROUND:

Rozdział 22

- Taylor. Ona zniknęła – wydukał
- Ale jak to? Nigdzie jej nie ma?
- Nie. Czy ona mogła mnie zostawić?
- Możliwe. Bo wiesz... Harry do niej zarywał
- Ale z niego świnia. A czy on nie ma dziewczyny?
- Yyyy... chłopaka, tato.
- Oh, serio?

Kiwnęłam twierdząco głową. Andre wyszedł z pokoju. Szczerze mówiąc cieszyłam się z tego, że już nigdy więcej nie zobaczę jej w moim domu. Obudziłam Louisa i oboje zeszliśmy na dół w celu zjedzenia czegoś dobrego.

- Dziękuje Natalie – wyszeptał Tomlinson przełykając sok
- Ale za co?
- Za wszystko co dla mnie zrobiłaś. Ja byłem dla ciebie nie miły, a ty i tak mi pomogłaś.
- Lou, od tego ma się przyjaciół. A wtedy miałeś po prostu złe dni.
- W takim razie jesteś najlepszą przyjaciółką na świecie – przytulił mnie
- A ty najfajniejszym gejem na świecie – zaśmiałam się
- Eyy... - oburzył się Tommo
- Już dobrze, no – przytuliłam się do niego – Idziemy do kawiarni?
- Ok. - przytaknął

Po godzinie byliśmy gotowi do wyjścia. Byliśmy na miejscu 10 minut później. Oboje zamówiliśmy sobie duże latte i kawałek ciasta. Podczas rozmowy, którą prowadziłam z Louisem do budynku wszedł wysoki brunet, którego już kojarzyłam. Zdziwiłam się, kiedy u jego boku dostrzegłam Vicki. Oboje podeszli do naszego stolika i przywitali się z nami.

- Natalie, Louis, to jest Tom – przedstawiła nam chłopaka Vick
- My się już z Tomem poznaliśmy – oznajmiłam
- Serio? Kiedy?
- Od niedawna. Poznaliśmy się właśnie tutaj – odpowiedział za mnie Tom

Bardzo miło spędziliśmy razem czas. Dochodziła 16.00

- Louis, my już musimy iść – powiedziałam

Lou trochę się zestresował, ale nie miał wyboru. Musiał pogadać z Harrym, czy tego chciał czy też nie. Tommo strasznie się wlókł. Widać było na jego twarzy zniechęcenie oraz strach. Cała ta podróż minęła nam bez słowa. Kiedy byliśmy już na miejscu, schował się za moimi plecami, bo bał się, że otworzy nam Hazz. Mylił się:

- Hej Kotek! - przywitał mnie ciepło Niall, po czym pocałował – O Louis. Jak się czujesz?
- Już lepiej – odetchnął z ulgą – gdzie Harry?
- Na górze w swoim pokoju.

Lou bez słowa udał się na górę, a ja poszłam pogadać z Zaynem.

- Opowiedz dokładnie jak było na spotkaniu z Ally
- Na początku było nawet, nawet. Dopiero potem jak się rozgadała. Szczerze mówiąc prawie tam usnąłem...
- Czyli nie ma szans na to byście byli razem?
- Natalie, czy ty chciałaś mnie z nią wyswatać?
- Yyy, po części.
- Wątpię, by coś między nami zaiskrzyło – powiedział i wyszedł z domu

Zrezygnowana usiadłam wraz z Liamem i Niallem przed telewizorem. Pół godziny później zbiegł po schodach Louis

- Natalie, idziemy! - krzykną.

Pożegnałam się z Horanem i wraz z Tomlinsonem opuściliśmy mieszkanie.

- Co się stało? - spytałam kiedy byliśmy już za murami domu
- Nie wybaczyłem mu.
- Dlaczego? Przecież dalej go kochasz
- Ja go kocham, ale on mnie nie.
- Dlaczego tak sądzisz?
- Ja to wiem. Powiedział, że od wczoraj spotyka się z Nickiem – zakrył twarz dłońmi i zaczął płakać
- Naprawdę? Tak ci powiedział?
- Zdążył powiedzieć tylko, że Nick się w nim zabujał, a on nie wie co miał zrobić.
- Zdążył?? Może nie wszystko ci powiedział? Może źle go zrozumiałeś??
- Dla mnie to wszystko jest jasne – mruknął
- Loueh, nie mart się. Jeszcze będzie dobrze. A teraz chodź do domu – wzięłam pod rękę przyjaciela i wyruszyliśmy w drogę.

Zmęczony Tommo położył się spać od razu po powrocie. Ja jeszcze chwilę gadałam z ojcem, który niedawno wrócił z pracy. Chyba zapomniał o tym co stało się rano. CHYBA. Zjedliśmy kolację po czym rozeszliśmy się do swoich pokoi. Przebrałam się piżamkę i położyłam się na moim kochanym łóżeczku tuż obok Louisa. Może wielu ludzi pomyślałoby, że ze sobą jesteśmy i wgl. To mój przyjaciel.

Kiedy się obudziłam czekała na mnie baaardzo miła niespodzianka..

A jednak to Taylor xdd Takie małe zaskoczenie. Następny rozdział będzie jak napiszę, więc nie wiem kiedy ;p Kiedyś na pewno :D

Wiecie co to za niespodzianka czeka na Natalie? Podpowiem, że pisałam o tym wcześniej.

Ponad 1k wejść :O Ciekawe dlaczego tyle ludzi tu wchodzi a tak mało komentuje ;//

Rozdział 21

Zdziwiona patrzyłam na to co robił Tommo. Zalogował się na twitterze i otworzył swoją skrzynkę odbiorczą. Było tego strasznie dużo. Szukał pewnej wiadomości, którą po niedługim czasie znalazł i otworzył. Owa wiadomość była od ''Modest!'' i brzmiała mniej więcej tak:

'' Jeżeli postanowicie ujawnić się z Harrym, to obiecuje, że cały świat o was zapomni...''

- Dlaczego on wam grozi.? - spytałam nie dowierzając w to co przed chwilą przeczytałam
- On nie może pogodzić się z tym, że ktoś sławny może być gejem.
- Co za nieczuły człowiek – przytuliłam Louisa czując, że zaraz z jego pięknych, niebieskich oczu popłyną słone łzy.

Nasz uścisk przerwał mój telefon. To była Ally.

- No Hejcia. Jak tam.? - odebrałam
- Super – odparła ucieszona – właśnie wróciłam z randki
- No i jak było.?
- Zarąbiście. Chyba mu się spodobałam. A co u ciebie.?
- Siedzę z Louisem i tak sobie gadamy.
- To pozdrów go ode mnie.
- Masz pozdrowienia od Ally – skierowałam się do bruneta, na co on skiną głową – on też cię pozdrawia.
- Ok. Ja muszę już lecieć.
- Byee – rozłączyłam się i spojrzałam na ekran telefonu, gdzie czekała na mnie jedna nieodebrana wiadomość od Hazzy:

'' Niall powiedział, że Louis jest u ciebie. Czy on jest na mnie zły.? ''

Wystukałam szybką odpowiedź, czyli 'Tak' i schowałam telefon pod poduszkę. Chciałam jakoś rozbawić przyjaciela, więc włączyłam jakieś śmieszne filmiki na YouTube. Poskutkowało. Śmialiśmy się na całego. Potem zeszliśmy na dół do kuchni, by uszykować sobie coś do jedzenia. Kiedy zjedliśmy tosty z serem, Lou udał się pod prysznic, a ja wróciłam na górę. Wyciągnęłam telefon spod poduszki i ujrzałam na nim 3 nieprzeczytane wiadomości. Jeden był od Harrego i brzmiał tak:

'' Och... :C Nie powinienem mu tego mówić. ''

Drugi był od Vicki:

'' Pokłóciłam się z Tomem ;c Ally właśnie z nim teraz gada. Mam nadzieję, że wszystko będzie Ok.''

A trzeci był od Zayna:

'' Ta Ally z którą się spotkałem była straszna. Gdyby nie to, że ci obiecałem, w ogóle bym tam nie poszedł. ''

- Się porobiło – powiedziałam sama do siebie

Kiedy Louis wrócił z łazienki gadaliśmy jeszcze przez chwilę po czym zasnęliśmy w pozycji siedzącej. W nocy przebudziłam się. Obudziłam także Louisa, by ten ułożył się normalnie do snu. Kiedy oboje leżeliśmy pod kołdrą i już mieliśmy zasypiać usłyszałam, że ktoś wszedł do mojego pokoju. Początkowo nic sobie z tego nie robiłam, ale kiedy poczułam coś na mojej szyi, przeraziłam się i zaczęłam wołać Louisa. Postać przejechała mi lekko czymś ostrym po szyi i wybiegła z pokoju. Zapaliłam lampkę, stanęłam przed lusterkiem i zobaczyłam krew na mojej szyi. Zeszłam na dół wraz z przyjacielem, ale nikogo nie zastaliśmy tam. Jedynie otwarte na oścież drzwi frontowe. Wolnym krokiem podeszłam do nich i szybkim ruchem je zamknęłam. Po całym zajściu zakleiłam sobie ranę plastrem i wróciłam do łóżka. Byłam przerażona. Początkowo nie mogłam usnąć, ale dosyć szybko zmorzył mnie sen.

Ranek

Obudził mnie mój ojciec, który był trochę przestraszony

- Co się stało tato.? - spytałam przeciągając się

Hello. xx

Się dramatycznie robi xd Jak myślicie, kto chciał zabić Natalie.? Ja myślę, że to Harry ;//

Teraz będą święta, więc może napiszę ten rozdział, ale nwm czy wstawię. Jak będzie to poinformuje na stronce ''Czary Mary, I'm Harry .'', na facebook'u.

Rozdział 20

Rankiem obudziłam się i w celu rozpoznania godziny, chwyciłam za telefon. Ujrzałam tam 7 nieodebranych połączeni od Hazzy. A no tak, miałam do niego zadzwonić. Pieprzona skleroza. Ciekawe czy to się leczy.? Dobra mniejsza z tym. Oddzwoniłam czym prędzej do Loczka.

- Czemu nie odbierałaś.? - spytał
- Wtedy, kiedy ty dzwoniłeś, to gadałam z Niall'em. A coś się stało.?
- Chciałem ci o czymś powiedzieć, ale już nie ważne.
- No zacząłeś to mów.
- Naprawdę, to już nie ważne.
- Harreh, coś ty zrobił.?
- Ale obiecaj, że się nie wkurzysz – złamał się
- Postaram się.
- Powiedziałem wczoraj coś Louis'owi i on uciekł.
- Coś ty znowu mu powiedział.??
- Że się zakochałem.
- W kim.?
- W Taylor.
- Ty pusty idioto. Czy ty nie zdajesz sobie sprawy z tego co zrobiłeś.? Wiesz, że już możesz go nie odzyskać.?
- Chciałem być z nim szczery.
- Dobra, czekaj. Taka rozmowa jest bez sensu. Zaraz tam u ciebie będę.
- Ok. - rozłączył się

Chwyciłam szybko jakieś luźne ciuchy. Rozczesałam włosy upinając je w zgrabnego kucyka, pomalowałam rzęsy i chwyciłam nową torebkę od Taylor. Idąc szybkim krokiem byłam u nich w 20 minut. Drzwi otworzył mi Zayn

- O Hej Natt. Co ty tutaj robisz.?
- Ja do Harrego.
- Oj, Niall będzie zawiedziony – dogryzał mi
- Zayn, proszę cię, nie teraz. - odepchnęłam go na bok i wbiegłam do domu.

Na kanapie siedział skulony Harry, a wokół niego rozsiedli się Liam i Niall.

- Boże, Harry, coś ty najlepszego zrobił.? - spytałam podchodząc do niego
- Nie chciałem go okłamywać.
- A co z tą całą Taylor.? - zapytał Liam
- Ona powiedziała, że nie mogłaby być z takim szczeniakiem jak ja.
- A Louis.? Gdzie on jest.? - zapytałam
- Wybiegł wczoraj wieczorem z domu i do tej pory nie wrócił. - odpowiedział Niall
- To moja wina. Nie powiedziałam ci jaka ona jest – usiadłam na fotelu – groziła mi.
- Jak to.? - zdziwił się Harry – czemu mi nie powiedziałaś.?
- Bo to moja sprawa. To ja nie byłam dla niej miła.
- To jej wina. Ona jest chora psychicznie. - wsparł mnie Horan
- Muszę zadzwonić do Lou – przypomniałam sobie i wyjęłam telefon z kieszeni
- To bez sensu. On nie odbierze – rzekł załamanym głosem Harold
- Ale ode mnie odbierze. Przynajmniej mam taką nadzieję – ściszyłam głos wypowiadając ostatnie zdanie.

Wybrałam numer Tomlinsona. Jeden sygnał – nic. Drugi – nic. Trzeci – nic. Już miałam rozłączać się, gdy usłyszałam jego rozpaczliwy głos.

- Louis, gdzie ty jesteś.?
- Jak on mógł...
- Lou...
- Zielone łąki i wysokie drzewa... - powiedział i się rozłączył
- No i co. Co powiedział.? - niecierpliwił się Harry
- Zielone łąki i wysokie drzewa... - zacytowałam
- Co to ma kurwa znaczyć.? - spytał Styles
- Nie wiem. My z Niall'em pojedziemy go poszukać. Zayn idzie na spotkanie, czyli Liam, zostaniesz z nim.?
- Pewnie. - uśmiechnął się Payne

Pojechałam więc z Horanem pierw do pobliskiego lasu. Ochroniarz, który tam był powiedział, że nie widział nikogo takiego w pobliżu. Jeździliśmy tak pół dnia po obrzeżach miasta. Nagle olśnienie. Niedaleko Londynu jest duże pole, gdzie mieli budować jakiś budynek, ale w końcu nie wybudowali, ponieważ na tym terenie rosną wysokie i bardzo rzadkie drzewa. Czym prędzej pojechaliśmy tam. Odetchnęłam z ulgą, gdy zastaliśmy go tam.

- Louis – podbiegłam do niego i przytuliłam
- Dlaczego on mi to zrobił.?
- To było tylko i wyłącznie zauroczenie i to bez wzajemności. Poza tym Taylor ma już chłopaka, więc to i tak by nie wyszło, a sam wiesz jaki jest Hazz.
- Skąd wiedziałaś gdzie jestem.?
- W tym budynku co mieli budować miałam mieszkać, ale sam widzisz. A teraz chodź, pojedziemy coś zjeść, bo na pewno jesteś głodny.
- Taaak.! - wrzasnął Niall, na co zaśmiałam ja się cicho

Udaliśmy się do McDonalda. Każdy zjadł to na co miał ochotę i kiedy już mieliśmy jechać:

- Ale ja nie mogę tam wrócić. - ocknął się Boo Bear
- Dlaczego? Przecież to tez twój dom – wytłumaczyłam
- Ale... on tam jest. Nie chcę go widzieć
- Tommo, ty tchórzu... - powiedział Niall, a ja go lekko uderzyłam łokciem
- Jak chcesz do pojedziemy do mojego domu, ale obiecaj, że jutro tam wrócisz i z nim pogadasz.! - rzekłam
- No dobrze. - powiedział od niechcenia Louis

Tak więc Niall odwiózł nas do mnie. Wchodząc do domu zaskoczyłam się bo nie zastałam Looka.

- Tato.! Gdzie jest Lookie.?
- Postanowiłem z Taylor, że go oddamy bo go strasznie zaniedbujesz.

- Ale jak to... - powstrzymałam się, widząc podchodzącą do mnie Taylor – ojcze, może i masz rację. Strasznie go zaniedbuje. Aha, Louis zostanie na noc.
- Natalie, czy ja powinienem się martwić.? Raz Harry, potem Niall, a teraz Louis. - skrzyżował ręce na swojej klatce piersiowej Andre.
- Przecież to moi przyjaciele – powiedziałam i poszłam na górę, a za mną oczywiście Tomlinson.
- Twój tata jest z Taylor.? - zdziwił się Lou
- No niestety.

Przez cały wieczór siedzieliśmy u mnie w pokoju, na łóżku i gadaliśmy. W pewnym momencie Louis chwycił za laptopa i powiedział.

- Może i nie powinienem, ale muszę ci coś pokazać...

Yoo.!

Taki se rozdział o Larrym, a co.! Miał być wczoraj, ale nie dokończyłam go pisać bo usnęłam xd Teraz rzadziej będę dodawać, bo piszę książkę dla Oli ;xx

Słucham ''They Don't Know About As'' i płaczę. Czemu życie musi być takie pojebane ;'c

Rozdział 19

Ktoś dobijał się w do drzwi, więc musiałam wstać.

- Dlaczego się zamknęłaś.? - spytał tata
- Nie wiem, tak jakoś. - skłamałam
- My jedziemy z Tay do sklepu na zakupy.
- Ok. Mogę kogoś zaprosić.?
- Pewnie. - powiedział ojciec i wyszedł z pokoju

Ja ubrałam fioletowe rurki i żółtą bokserkę. Odziana zeszłam na dół do łazienki. Umalowałam się delikatnie i ujarzmiłam rozczochrane włosy. Gotowa chwyciłam za telefon i wybrałam numer do Hazzy:

- Wpadniesz.?
- Jasne. Będę za godzinę, bo moja kolej gotowania obiadu.
- Ok. Czekam. - rozłączyłam się

Zgłodniałam, więc udałam się do kuchni po coś do jedzenia. Zrobiłam sobie herbatkę i kilka kanapek. Po skończonym śniadaniu, usiadłam przed telewizorem i włączyłam jakiś film. W połowie filmu do domu wrócił ojciec z panią Taylor. Nie chciałam na nią patrzeć, więc wyłączyłam TV i wróciłam do swojego pokoju. Ogarnęłam rozkopane łóżko i pozbierałam ciuchy leżące na podłodze. Chwilę potem usłyszałam dzwonek do drzwi. Zbiegłam szybko na dół i otworzyłam chłopakowi drzwi. Prowadząc Loczka na górę, natknęliśmy się na Taylorkę.

- A kto to.? - spytała mnie blondynka
- Harry Styles, miło mi – podał jej dłoń
- Taylor Swift – uścisnęła ją
- To my idziemy do pokoju – przerwałam im powitanie i pociągnęłam chłopaka z rękę

Kiedy byliśmy już w pokoju zasypał mnie pytaniami:

- Znasz Taylor.?
- Nie, mieszka tu sobie i jej nie znam, wiesz.?
- A co ona w ogóle u ciebie robi.?
- To nowa dziewczyna mojego ojca.
- Szczęściarz
- Hola, hola. Ty masz Louisa. Eyy... Teraz była właśnie jego kolej na gotowanie. - przypomniałam sobie.
- No niby tak. Ale wczoraj błagałem go o małe co nieco i on się zgodził za to, że jutro ugotuje obiad.
- No i opowiadaj jak było... - zaciekawiłam się
- No ok. Więc wziąłem marchewkę, pietruszkę i seler, i pokroiłem ją w kostkę. Potem wziąłem kurczaka...
- Nie chodzi mi o obiad.!
- To trzeba było tak od razu. Jak zwykle, było zajebiście. On jest taki ostrożny i delikatny.

* oczami Harrego *

- Kiedy udało mi się go w końcu przekupić, poszliśmy do pokoju Louisa. Rzuciłem go na łóżko i zacząłem go rozbierać. On ma taki zgrabny tyłek – przerwałem opowiadać
- No słyszałam to już gdzieś – powiedziała Natalie – no i co dalej
- No więc, zacząłem go rozbierać, a on oczywiście nie pozostał mi dłużny. Kiedy byliśmy już nadzy... - zawahałem się – odbyliśmy bardzo upojny stosunek
- Ale ty jesteś Styles – oburzyła się Natt

Dokładnie to nie pamiętam co stało się tego wieczoru. Może i bym sobie przypomniał, ale cały czas myślałem o niej. O Taylor. Ona jest taka ładna. A poza tym jej głos – marzenie. Szkoda tylko, że była zajęta.

* oczami Natalie *

- Dlaczego chciałaś się ze mną spotkać.? - spytał Hazz
- Musimy zeswatać Zayna i Ally – powiedziałam stanowczo
- To sama nie możesz tego zrobić.? - spytał opryskliwie
- Tylko, że Zayn nie przychodzi do mnie po rady w sprawach dziewczyn.
- Może i masz rację. Jest tylko jedno 'ale'. Tyle co go Perrie rzuciła. Myślisz, że się pozbierał.?
- A no tak. Zupełnie zapomniałam. On mi wisi przysługę. Umówię go z Ally, a kiedy wróci z tej 'randki' wypytasz go czy ona mu się podoba itp. Ok.?
- No spoko. Wiesz co, ja już lepiej pójdę. Zadzwoń wieczorem.
- Ok. - pocałowałam go w policzek – odprowadzić cię na dół.?
- Nie trzeba – powiedział i wyszedł z pokoju

Spojrzałam na łóżko i spostrzegłam telefon Harrego. Chwyciłam go szybko i zbiegłam na dół. Zastałam go rozmawiającego z Taylor. Prawdopodobnie dawał jej swój numer.

- Harry zapomniałeś telefonu. - podałam mu przedmiot
- A tak. Dzięki. Na razie. - machnął i wyszedł z domu
''To było dziwne'' – pomyślałam i wróciłam do pokoju.

Będąc już w pomieszczeniu chwyciłam za swój telefon i zadzwoniłam do Malika:

- Zayn, pamiętasz, że wisisz mi przysługę.?
- Mhmm...
- Więc, spodobałeś się mojej koleżance i chciałabym, żebyś się z nią spotkał
- Dla ciebie wszystko. To kiedy.?
- Jutro w ' Raison D'etre' .?
- Ok. To pa
- No Pa – rozłączyłam się

Opowiedziałam o wszystkim Ally, która była w niebowzięta. Spojrzałam na zegarek. Dochodziła 17.00. Trzeba jechać z panią Taylor na zakupy. Jak ja to zniosę.??

Wzięłam torebkę i wolnym krokiem zeszłam na dół.

- No nareszcie. Czyli możemy już jechać.? - spytała blondynka
- Tak, możemy – powiedziałam pogodnie

Wsiadłyśmy do auta. Podróż do Centrum minęła bez słowa. Chodziłyśmy po sklepach. Nawet nie było tak źle. Nawet powiem więcej, miło zajebiście. Tay kupiła mi taką super torebkę i płytę One Direction. Kiedy wróciłyśmy do domu, pochwaliliśmy się zakupami ojcu. Po kolacji poszłam do pokoju i odsłuchałam płyty. Bardzo mi się podobała. Potem zadzwonił Horan i gadaliśmy przez chyba godzinę. Gadalibyśmy jeszcze dłużej, ale Niall zasnął. Ja też postanowiłam się położyć, więc wzięłam prysznic i odpłynęłam w słodki sen

Znowu nudny wyszedł. A poza tym głupi xd

Tak mnie głowa boli, że w końcu nie napisałam tej +18. Przepraszam. Jeszcze będzie okazja do przeczytania erotyka napisanego przeze mnie.

Następny przewiduje w czwartek lub w piątek ;//

Rozdział 18

Rankiem obudził mnie telefon.

- Haloo.? - odebrałam
- Córcia, za pół godziny będziemy. - usłyszałam głos Andrea
- Ok. To czekam. - rozłączyłam się

Wstałam z mojego wygodnego łóżeczka i udałam się pod prysznic. Kiedy byłam już czysta, ubrałam się w krótkie spodenki i luźną, tęczową bluzeczkę. Włosy spięłam w luźnego koka. Gotowa usiadłam przed telewizorem i czekałam na ojca i jego dziewczynę. Bałam się, tej laski. Nie wiedziałam kim ona jest. Moje przemyślenia przerwał wchodzący do domu ojciec

- Hej Tato.! - przywitałam się
- Hej Natt – przytulił mnie – poznaj Taylor

W drzwiach ukazała się szczupła blondynka.

- Witaj. To ty jesteś córką Andrea.?
- Tia. - mruknęłam
- Miło mi cię poznać. - wyciągnęła do mnie rękę – Nazywam się Taylor Swift.
- Tato, wiesz, ja muszę coś załatwić. Wrócę późno. - powiedziałam do ojca i poszłam do pokoju po torebkę.

Będąc już w pokoju, sięgnęłam po torebkę i odwróciłam się. Zobaczyłam Tay :

- Słuchaj, ja jestem z twoim ojcem. Tobie to się może nie podobać, ale wymagam od ciebie szacunku... - niebezpiecznie zbliżała się do mnie – Jeszcze raz zachowasz się tak przy Andre, to popamiętasz mnie. Rozumiesz.? - złapała mnie za szyję i przycisnęła do ściany.
- Mhmm. - przestraszyłam się
- Mam nadzieję – puściła mnie i wyszła z pokoju.

Byłam wstrząśnięta. Nie lubiłam Taylor, dlatego ją tak potraktowałam. Musiałam teraz udawać, że ją lubię, bo inaczej nie będę mogła spać spokojnie we własnym domu.?? No coś tu jest nie halo. Wzięłam torebkę i wyszłam z domu. Zadzwoniłam do Vicki:

- Gadaj co wiesz o Taylor Swift.! - 'miło' zaczęłam rozmowę
- No, miała kilka chłopaków o których pisze piosenki...
- Dobra, już mi nie mów.
- A co się stało.?
- Mój kochany ojciec z nią jest.
- Serioo.??
- No.
- To teraz jesteś fejmsem. - zaśmiała się
- Mhmm, ta jasne. Ja się do niej nie przyznaje.
- Natt, sorki, muszę kończyć.
- No dobra. Pa

Spojrzałam na ekran telefonu i zobaczyłam kilka nieodebranych telefonów od Niall'a. Natychmiast oddzwoniłam do niego.

- Czemu nie odbierałaś.? - zdenerwował się Horan
- Przepraszam, gadałam z Vick. A co chciałeś.?
- Przyjdź do nas na godzinę.
- No ok. To do zobaczenia. - rozłączyłam się

Miałam jeszcze trochę czasu, więc poszłam do pobliskiej kawiarni na jakieś ciastko. Siedziałam przy stoliku konsumując tiramisu. Podczas tej czynności pisałam sobie trochę z Clausem. W pewnym momencie do mojego stoliku podszedł wysoki brunet.

- Mogę się dosiąść.? - spytał
- Pewnie.
- Jestem Tom. - przedstawił się
- A ja Natalie. Przepraszam, ale umówiłam się.
- Narka.

Wstałam i wyszłam z kawiarni. Za 10 minut powinnam być u chłopców, więc przyśpieszyłam kroku. Stanęłam przed drzwiami i zapukałam. Otworzył mi Liam

- Wejdź. - powiedział

Wykonałam rozkaz Payna, który po chwili zakrył mi oczy swoimi dłońmi

- Co ty robisz.? - spytałam
- Zaraz się dowiesz.

Prowadził mnie dość długo, bo szliśmy bardzo niezdarnie. Kiedy byliśmy jednak na miejscu, pozwolił moim oczom ujrzeć ten piękny widok. Pięknie zastawiony stół, przy którym siedział blondyn z gitarą.

- Co tut... - nie dokończyłam, bo on zaczął śpiewać piosenki, której dotychczas nie słyczałam

` (...)

One touch and I was a believer
Every kiss it gets a little sweeter

(...) `

Po odśpiewaniu pięknej piosenki, wstał, odłożył gitarę i pocałował mnie namiętnie.

- Podobało się.? - spytał
- Pewnie, że podobało. - przytuliłam go – Co to za piosenka.?
- `They Don't Know About As`. Louis i Harry ją napisali. Bardzo mi się spodobała i postanowiłem ci ją zaśpiewać. - zarumienił się.- Ugotowałem dla nas obiad. - wskazał na stół
- Nie trzeba było.
- Trzeba. Powinienem cię utuczyć, bo sama skóra i kości. - zaśmiał się
- Serio.?? - spojrzałam się na swój brzuch
- Jesteś idealna. - musnął moje usta

Siedliśmy przy stole i zjedliśmy przepyszny obiad. Po skończonym posiłku obejrzeliśmy jakieś romasidło. Musiałam wracać do pani Taylor. Wyżaliłabym się Niall'owi, ale nie mogłam. Coś hamowało mnie od środka. Horan odwiózł mnie do domu. Weszłam do mieszkania z nadzieją, że Tay mnie nie zobaczy, ale nie udało mi się.

- Może zjesz z nami kolację.? - spytał tata
- Nie jestem głodna. Jadłam z Niallem kolacje.
- Z kim.? - zdziwił się ojciec
- To kolega Harrego i Louisa z One Direction, noo...
- Aha. - kiwnął Andre
- Jedziesz ze mną jutro do Centrum.? - spytała pani Taylor
- Mogę pojechać.
- To dobrze. A teraz idź na górę spać. - te słowa wywołały u mnie wstręt

Posłuchałam się Swift, tylko dlatego, że byłam padnięta. Założyłam na siebie piżamkę i dla pewności zamknęłam drzwi na klucz. Wysłałam jeszcze kilka smsów do Clausa i jednego do Niall'a o treści :

` Dziękuje. To było piękne. Kocham cię. xx`

Telefon podłączyłam do ładowarki i ułożyłam się na łóżku. Długo nie mogłam spać. Dopiero ok. 1.00 w nocy usnęłam.

To ostatni rozdział opisujący Natalie i Niall'a. Nie wiem czy niestety, czy też stety.

I mam takie pytanie:

~Chcecie rozdział +18 .?

Bo nwm czy pisać czy nie. Pasuje mi do planu, tylko nwm czy chcecie ;//

Rozdział 17

Obudziłam się wczesnym popołudniem ze strasznym bólem głowy. Może i nie wypiłam za dużo, ale i tez nie za mało. Zeszłam na dół i zastałam tam wypoczętych chłopców. Mówiąc chłopców mam na myśli Louisa i Harrego. Natomiast Niall i Liam byli bardzo nie wyraźni.

- Natalie, mogę cię na słówko.? - zapytał tajemniczo Hazz
- Mhmm. - wymamrotałam

Wyszliśmy z salonu do kuchni, gdzie zostałam bardzo boleśnie skarcona przez Stylesa.

- Dlaczego ty mu kurwa wybaczyłaś.?
- To był mój najlepszy przyjaciel...
- Najlepszy przyjaciel, który cię zgwałcił. Czy ja zgwałciłem kiedyś swojego przyjaciela.??
- No, tak.?
- Dobra, nie licząc Louisa.
- Ale Harreh, on jest taki tylko pod wpływem alkoholu. Poza tym w sobotę wraca już do Irlandii.
- Jak to.?? - wparował Niall

''Kurwa, on to słyszał.'' - pomyślałam. Byłam strasznie zła na Harrego. Pobiegłam do pokoju i zaczęłam ryczeć. Przecież już miało być dobrze. Już miało się ułożyć.

- Możesz mi o tym opowiedzieć.? - usłyszałam głos Niall'a
- Kiedy mieszkałam jeszcze w Irlandii, Claus i Ja byliśmy razem – otarłam łzy – Kiedyś po imprezie, zaproponował, że mnie odwiezie. Kiedy byliśmy już pod moim domem, powiedział, że musi się załatwić, więc go wpuściłam. Kiedy weszliśmy, on się na mnie rzucił i ... - rozbeczałam się. - to był koszmar, który od dawna mi się śni. Przeprowadziłam się tutaj. Myślałam, że to wszystko nie wróci, ale ale jednak. Kiedy raz Harry u mnie nocował. Musiał iść na spotkanie i zostałam sama. Wtedy do drzwi zadzwonił Claus. Pobił mnie. To nie byli te łobuzy o których ci tak zmyślałam. Znowu to zrobił. Znowu dotkliwie mnie zranił. Podczas tych napadów był pod wpływem alkoholu. Jego ojciec również był nałogowym alkoholikiem i jedno piwo robiło z niego złego człowieka. Postanowiłam mu wybaczyć, bo zawsze pomagał mi. Wiedział o mnie wszystko. Jest najlepszym przyjacielem jakiego można sobie wyobrazić. Tylko, że nikt nie może mnie zrozumieć... - nie dokończyłam, bo blondyn zamknął moje usta w namiętnym pocałunku. Nie powiem, podobało mi się. Ale chwileczka.... Tak samo miałam z Harrym.
- Niall.? - przerwałam
- Tak.?
- Czy ty jesteś... emm... no gejem.?
- Nie no. Skąd taki pomysł.
- Nie tak tylko chciałam się upewnić – dokończyłam czynność, którą przerwałam
- Kocham Cię. - powiedział nieśmiało

Nie odpowiedziałam. Uśmiechnęłam się szeroko i przytuliłam go. Dopiero teraz zauważyłam stojącego w drzwiach Stylesa.

- Wypierniczaj Harry.! - krzyknęłam

Przestraszony brunet wybiegł z pokoju w trybie natychmiastowym.

- Komu powie pierwszemu.? - spytałam
- Myślę, że Louisowi. - zaśmiał się
- Chodź sprawdzimy. - chwyciłam go za rękę i oboje wyszliśmy z pokoju.

Kiedy tylko ukazaliśmy się chłopakom:

- Jak wy razem ładnie wyglądacie. - powiedział Liam
- Hahaha, jednak Liamowi – odezwałam się do Horana

W tym momencie do domu wszedł Zayn. Kiedy poszłam go przywitać, zauważyłam, że jest cały zaryczany.

- Co się stało.?
- Perrie. Ona. Mnie, rzuciła.
- Dlaczego.?
- Znalazła sobie innego. - rzucił na ziemię torbę i wszedł do środka.
- Wszystko będzie dobrze. Widocznie nie była dla ciebie stworzona.
- Tylko szkoda, że ona kilka dni temu mówiła, że mnie kocha, że za mną tęskni. Czyli kłamała.? - spojrzał się na mnie swoimi brązowymi, zaszklonymi oczami
- Nie wiem tego. Być może zakochała się kilka dni temu, może miesiąc. Malik, weź się w garść. Nie możesz rozpaczać z byle jakiej laski. Ona po prostu nie docenia tego co ma.
- Tak myślisz.?
- Mhmm. Uwierz, ludzie przeżyli gorsze rzeczy i nie przeżywają aż tak.
- Dziękuje
- Nie masz za co. Kiedyś mi się odwdzięczysz. Dobra, ja lecę do domu. Jutro przyjeżdża mój ojciec i muszę ogarnąć dom. - rzuciłam kierując się do pokoju Harrego.

Spakowałam swoje rzeczy i zeszłam na dół by pożegnać się z chłopcami.

-Nie martw się. Wszystko będzie dobrze – szepnęłam na ucho Mulatowi, kiedy żegnałam się z nim
- Emm.. Natt, ja cię odprowadzę. - powiedział niezręcznie Niall
- Jak chcesz.?
- Pewnie, że chce. Daj mi tą torbę. - zabrał mi ową torebkę i ruszył otworzyć mi drzwi.

Nie spodziewałam się tego po nim. No ale co miałam zrobić. Szliśmy tak razem i gadaliśmy o różnych rzeczach. Kiedy byliśmy już pod moim domem, kiedy już miałam iść, on złapał mnie za rękę i powiedział słowa, których nigdy nie zapomnę:

- Jesteś moim ideałem, którego szukałem przez całe swoje życie. Pragnę byśmy byli razem.
- Ja też. - uśmiechnęłam się i pocałowałam czule chłopaka.

Z bananem na ustach odwróciłam się i wróciłam do domu. Jaki tam był bajzel. Ogarnęłam to w 4 godziny. Zmęczona poszłam do sąsiadki odebrać Look'a, którym opiekowała się podczas mojej nieobecności. Kiedy nakarmiłam kotka postanowiłam wziąć prysznic. Czysta wskoczyłam w piżamkę, wzięłam laptopa i odpaliłam twittera. Było kilka wiadomości o Hatalie, ale nawet ich nie czytałam. Pojawił się tylko wpis Niall'a:

''Dziękuje @NatalieH_ Pamiętaj o tym co ci mówiłem. xx''

Na co ja:

''@NiallOfficial Pamiętam i mam nadzieję, że nigdy nie zapomnę ; )''

Co z tego, że polecą hejty. To sprawa moja i Niall'a.

Odłożyłam komputer i usnęłam.

Już nawet nie patrzę na komentarze, tylko piszę puki mam natchnienie.

Teraz będą same wesołe, bo jestem taka szczęśliwa. Wszystko się ułożyło.. Yey. A myślałam, że będzie jeszcze gorzej. Szkoda jeszcze, że mnie tak wkurwia -,- Ok. Nie przynudzam xd

Boszee, jak ja ich kocham. Najbardziej na świecie <333